శాపముచే అహల్య

నల్లరాయి అయ్యెను

ప్రేమచే వియోగవేదన

చలువరాయి (Tajmahal) అయ్యెను

కన్నులు మేసిన అందాలను

హృదయము తేలిగ్గా నేమరువేస్తుంది

కన్నులు నిద్రమరిచి

గుండెకు అందిస్తుంటాయి

నీ కనులు పలుకరిస్తే వసంతం
వాడిగా చూస్తే గీష్మం
మరల్చుకొంతే వర్షం
చూడకపోతే శిశిరం.

స్నానము చేసి

కురులు తుడుచుకుంటూ

వాన మబ్బోల్లో

హంసలే తలలు వాల్చాయి

చెరువు కలబోసిన వెండిగానున్నది
ఆమె సంధ్యాస్నానానికి రాగానే
కరగ బోసిన బంగారుగా మారింది.

జలపాతమా నా వలెనే

దినమంతా విలపిస్తావు

రాత్రంతా రాతిబండకు

నెత్తిని బాదుకొంటావు

ప్రేమ విలాసాలకు
పట్టు కొమ్మ
ఆమె పట్టు చీరకొంగు
ప్రేమ ఉన్మాదుడు
కొమ్మను పట్టాలని
చేతులు చాపాడు
కాలు జారి దిగులు లో పడ్డాడు.

ఆమె

నా హృదయవనం
విషయం ఏమడుతావు.
కొమ్మ కొమ్మ మీద
గుబులు గుడులు కట్టాయి.